لپ تاپ های Gaming کارایی و توان بی حد و حصر و قابل توسعه ی سیستم های بازی را ندارند، در عین حال، به نسبت بازدهی که به ما می دهند گران قیمت تر هم هستند. پس چرا و برای چه گروهی از کاربران ساخته و پرداخته شده اند؟
قطعا طراحی و مهندسی لپ تاپ های گیمینگ یک ترفند تبلیغاتی نیست! بلکه بیشتر یک ابداع برای پاسخ به نیاز و تقاضای بازار و کاربران است.
همانطور که همه آگاه هستیم، در عصر ارتباطات، سرعت و امکان انتقال و جابجایی یک مولفه ی بنیادین است. شاید اساسا همین نیاز به سرعت و حرکت باشد که منجر به برهه ای تاریخی به نام انقلاب صنعتی می شود و روند تکمیل آن نهایتا ما را به عصر ارتباطات می رساند.
در این زمانه ای که هستیم، شاید نشستن پشت PC یا کنسول بازی و خیره شدن به مانیتور اگرچه ارتباط ما را با آدم ها و دنیای مجازی بهتر می کند، ولی چیزی را از ما دریغ می کند که اسمش دنیای واقعی است، و این بی تردید یک آسیب جدی برای زندگی و حیات اجتماعی انسان است.
لپ تاپ های مخصوص بازی این امکان را برای کاربران همیشگی بازی های رایانه ای فراهم می آورند که حتی در یک روز آفتابی در کنار ساحل، لابه لای صدای امواج دریا، مراحل بازی را پشت سربگذارند. این یک تنوع نیست! یک نیاز است. نیاز به در آمیختن دنیای مجازی و دنیای واقعی؛ نیاز به هوای تازه؛ شنیدن صدای خنده یا نجوای آدمها؛ پیدا کردن نیمه ی گمشده ای که ناگهان چهره اش در آنسوی صفحه ی نمایشگر لپ تاپ نمایان می شود، چشم در چشم... و ما باز هم بازی را می بریم!
